Advertenties
Let op: de functies SIGMAVX en SIGMA zijn bestemd voor integranden die
betrekking hebben op een integraalfunctie zoals de faculteit(!)-functie
hierboven. Het resultaat is een zogenaamde discrete afgeleide, d.w.z. alleen
gedefinieerd voor hele getallen .
Eindige integralen
In een eindige integraal van een functie wordt de waarde van de resulterende
primitieve geëvalueerd bij de boven- en benedenlimiet van een interval (a,b)
en de geëvalueerde waarden afgetrokken. Symbolisch
b
∫
=
−
f
(
x
)
dx
F
(
b
)
F
(
a
),
waarbij f(x) = dF/dx.
a
De functie PREVAL(f(x),a,b) van het CAS kan deze berekening
vergemakkelijken door f(b)-f(a) te geven met x als de CAS-variabele VX.
Om eindige integralen te berekenen, geeft de rekenmachine ook het
integralensymbool als de toetsencombinaties ‚Á (behorende bij de toets
U). De eenvoudigste manier om een integraal aan te maken, is met de
vergelijkingenschrijver (zie hoofdstuk 2 voor een voorbeeld). In de
vergelijkingenschrijver geeft het symbool ‚Á het integraalteken en
voorziet in plaatshouders voor de integratielimieten (a,b), voor de functie f(x)
en voor de integratievariabele (x). De volgende beeldschermen laten zien hoe
een bepaalde integraal aangemaakt kan worden. De invoegcursor staat eerst
in de ondergrens van de integratie, voeg een waarde in en druk op de
pijltoets naar rechts (™) om naar de bovengrens van de integratie te
bewegen. Voer een waarde in op die positie en druk nogmaals op ™ om
naar de integrandlocatie te bewegen. Voer de integranduitdrukking in en
druk nogmaals om naar de differentiaalplaatshouder te bewegen. Voer de
integratievariabele inop die positie en de integraal kan worden berekend.
Blz. 13-16
Advertenties
