Een diagram van frequentietelling, f
frequentiepolygoon. Een diagram van de cumulatieve frequentie vs. de bovenste
grenzen noemen we een cumulatieve frequentieogief. U kunt puntgrafieken
produceren die deze twee diagrammen simuleren door de juiste gegevens in
de kolommen 1 en 2 van een nieuwe Σ DAT-matrix in te voeren en het
wijzigen in
SCATTER
Gegevens in een functie y = f(x) plaatsen
Het programma
gebruikt worden om lineaire, logaritmische, exponentiële en machtfuncties in
gegevensverzamelingen te plaatsen (x,y) die worden opgeslagen in de
kolommen van de Σ DAT-matrix. Dit programma is alleen effectief als er
tenminste twee kolommen in uw Σ DAT-variabele staan.
Voorbeeld 1 – Geef een lineaire relatie aan de gegevens uit de onderstaande
tabel:
•
Voer eerst de twee kolommen met gegevens in de Σ DAT-variabele in met de
matrixschrijver.
•
Gebruik de volgende toetsencombinatie om het programma
activeren: ‚Ù˜˜@@@OK@@@. Het invoerscherm toont de huidige Σ DAT
die al geladen is. Verander indien nodig het instellingenscherm in de
volgende parameters voor een lineaire aanpassing:
•
Druk op @@OK@@ om de gegevens aan te passen. De uitvoer van dit
programma, dat hieronder voor onze gegevensverzameling wordt getoond,
bestaat in de RPN-modus uit de volgende drie lijnen:
in het scherm PLOT SETUP.
, als optie 3 beschikbaar in het menu STAT, kan
3. Fit data..
x
0
1
y
0.5
2.3
3: '0.195238095238 + 2.00857242857*X'
2: Correlation: 0.983781424465
1: Covariance: 7.03
, vs. klassenmiddens, xM
i
2
3
3.6
6.7
, noemen we een
i
4
5
7.2
11
3. Fit data..
: te
Type
te
Blz. 18-10