twee functies y = u(x)v(x) wordt gegeven door dy = u(x)dv(x) +du(x)v(x), of
eenvoudigweg d(uv) = udv - vdu. Dus de integraal van udv = d(uv) - vdu, wordt
∫
geschreven als
integraal ∫ dy = y, schrijven we de vorige uitdrukking als
Deze formulering, die we partiële integratie noemen, kan worden gebruikt om
een integraal te vinden als dv makkelijk te integreren is. De integraal ∫ xe
bijvoorbeeld, kan worden opgelost door partiële integratie als we gebruiken: u
x
= x, dv = e
dx, omdat v = e
x
uv - ∫ vdu = xe
- ∫ e
De rekenmachine beschikt over de functie IBP in het menu CALC/DERIV&INTG.
Deze functie neemt als argumenten de originele te integreren functie, namelijk
u(X)*v'(X) en de functie v(X) en geeft u(X)*v(X) en -v(X)*u'(X). Met andere
woorden, de functie IP geeft de twee termen van de rechterzijde in de partiële
integratievergelijking. Voor het voorbeeld hierboven kunnen we in de ALG-
modus het volgende schrijven:
We kunnen de functie IBP dus gebruiken om de componenten voor een partiële
integratie te geven. De volgende stap dient afzonderlijk uitgevoerd te worden.
Belangrijk: De integraal kan direct worden berekend met bijvoorbeeld:
Integratie met partiële breuken
De functie PARTFRAC, behandeld in hoofdstuk 5, ontleedt partiële breuken van
een breuk. Deze techniek is handig om een gecompliceerde breuk te reduceren
tot een som van eenvoudige breuken die dan term voor term geïntegreerd kan
worden. Om bijvoorbeeld
∫
=
(
)
−
udv
d
uv
∫
udv
x
. Met du = dx, wordt de integraal ∫ xe
x
x
x
dx = xe
- e
.
∫
. Omdat volgens de definitie van een
vdu
∫
=
−
uv
vdu
.
x
dx
x
dx = ∫ udv =
Blz. 13-20