7 4
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
NL
1 4 . T H e o R i e V a n D e e l e k T R o T H e R a P i e
We kunnen daarbij opmerken dat de chronaxie mathematisch kan worden berekend op basis van de
fundamentele formule van Weiss, zoals in Afb. 4.
De chronaxie komt overeen met de waarde van de tijd als = 0
d.w.z. Q = q + it si Q als q + it = 0 dus it = q dus en t = q/i
afb. 4
1 4 . 1 . 2 sa me n v at t ing
Elektrische stimulatie, m.a.w. het verlagen van de rustpotentiaal tot de stimulatiedrempel door middel van
een elektrische stroom, is een fenomeen dat beantwoordt aan een fundamentele regel van de fysiologie.
Die regel toont het volgende aan:
1 De belangrijkste factor van de stimulatie is de hoeveelheid elektrische lading die door
de stroom wordt gecreëerd.
( ) van de intensiteit () maal de duur van de impuls ().
Bij stimulatie moeten we denken in termen van hoeveelheid stroom. Deze is het product
= +
2 De stroomkwantiteit wordt uitgedrukt in de fundamentele formule:
waarbij een lineaire tijdfunctie is.
Lapicque drukt zijn formule anders uit met de relatie "intensiteit - duur van de impuls": I
= q/t + i en heeft daaruit het volgende afgeleid:
a) de rheobase (h): de minimumintensiteit die moet worden bereikt om stimulatie te
ℎ =
verwekken door middel van een oneindige impulsduur:
b) de chronaxie (h): de minimumtijd waarin een stroom met een intensiteit die het
ℎ = /
dubbele is van de rheobase, moet worden verwerkt om stimulatie te verwekken