Inhoudsopgave
Advertenties
1 9 3
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
NL
1 6 . H o e D e R e H a b / T H e T a / P H y s i o T e g e b R u i k e n
b i j s P e c i f i e k e i n D i c a T i e s .
1 6 . 3 . 3 p l aa ts in g e le k tr o d e n
Eén kanaal volstaat voor de stimulatie van de peroneale spieren. Er wordt een kleine elektrode geplaatst
onder de kop van de fibula op de doorgang van de n. peroneus. De grote elektrode wordt geplaatst
halverwege op de buitenzijde van het been.
Voor een optimale doeltreffendheid moet de positieve pool bij voorkeur op het motorisch punt worden
geplaatst.
1 6 . 3 .4 h o ud ing v an d e p at i ë nt
Aanvankelijk wordt de patiënt op de behandelingstafel gezet, met blote voeten en zonder de grond te
raken.
In die houding verhoogt de therapeut geleidelijk de stimulatie-energie tot een motorische reactie optreedt
in de vorm van een eversie van de voet.
Zodra die reactie is verkregen (meestal na 2 of 3 contracties), wordt de patiënt gevraagd met blote voeten
rechtop te staan. Deze houding is bijzonder interessant, omdat deze een geassocieerde proprioceptieve
inspanning vereist waarvan de moeilijkheidsgraad kan worden verhoogd (bipodaal, monopodaal,
evenwichtsbalk,...).
1 6 . 3 . 5 s t i mul at ie - en e r g i e
Bij NMES is de stimulatie-energie rechtstreeks verantwoordelijk voor de ruimtelijke rekrutering: hoe
hoger de stimulatie-energie, hoe meer motorische eenheden worden geactiveerd en hoe groter de
impact van de vooruitgang. Als algemene regel geldt dat u de energie altijd moet proberen te verhogen
tot het maximum dat door de patiënt kan worden verdragen. De therapeut speelt een bepalende rol: hij
moet de patiënt geruststellen en hem ertoe aanzetten te werken met de sterkst mogelijke contracties.
Het opdrijven van het energieniveau moet tijdens de sessie, maar ook van sessie tot sessie gebeuren,
aangezien patiënten snel wennen aan de techniek.
Advertenties
Hoofdstukken
Inhoudsopgave
