2 2 7
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
1 6 . H o e D e R e H a b / T H e T a / P H y s i o T e g e b R u i k e n
b i j s P e c i f i e k e i n D i c a T i e s .
Rachialgie gaat gepaard met extreem gebruikelijke pijnsymptomen die het resultaat kunnen zijn van
verscheidene soorten anatomische letsels en fysiopathologische mechanismen.
Ongeacht de activerende factoren, is het quasi systematische optreden van contracturen van de
paravertebrale spieren, vaak rechtstreeks verantwoordelijk voor de rachialgie
De toename van de spanning in de gecontracteerde spiervezels en de samendrukking van het
capillaire netwerk, die daarvan het gevolg is, leiden tot een vermindering van het bloeddebiet en tot
een progressieve accumulatie van zure metabolieten en vrije radicalen. Die musculaire "acidose" is de
rechtstreekse oorzaak van de pijn, die de intensiteit van de contractuur in stand houdt en zelfs nog
versterkt. Als de contractuur niet wordt behandeld, kan het chronisch worden en zal geleidelijk een echte
atrofie van het capillaire netwerk ontstaan. Het aërobe metabolisme van de spiervezels zal verminderen,
en geleidelijk zal een glycolytisch metabolisme gaan overwegen.
Dat mechanisme van chronische contractuur wordt samengevat in het onderstaande schema:
Naast het algemene effect – de toename van de endorphineproductie, die tot een verhoging van de
waarnemingsdrempel voor pijn leidt – zal een stimulatie met een programma Endorphine tot een
aanzienlijke lokale hyperemie leiden en de drainage van zure metabolieten en vrije radicalen toestaan.
Het uitgesproken analgetische effect dat op deze manier is verkregen tijdens elke sessie, mag evenwel
niet tot een vroegtijdige stopzetting van de behandeling leiden. Voor het opnieuw ontwikkelen van het
geatrofieerde capillaire netwerk zal de behandeling inderdaad ten minste 10 sessies moeten worden
voortgezet
Spiercontractuur
=
Toename van de activiteit
van de spier
+
Vermindering van het
bloeddebiet
Pijn
Accumulatie van zure
metabolieten
NL