Inhoudsopgave
Advertenties
7 2
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
1 4 . T H e o R i e V a n D e e l e k T R o T H e R a P i e
Weiss ontdekte daarom de mathematische relatie die de duur van de impuls koppelt aan de hoeveelheid
elektriciteit die nodig is om een stimulatie te verwekken.
Deze relatie noemde hij begrijpelijkerwijze de "fundamentele formule":
�� = de hoeveelheid stroom die vereist is om de drempel te bereiken. Dit is ook de
waarbij de waarde van �� wordt gegeven door het product (�� �� ��) van de intensiteit van de
hoeveelheid elektrische lading die door de stimulerende stroom wordt toegediend,
�� = experimenteel bepaalde coëfficiënt met dezelfde hoeveelheid als een elektrische
�� = een experimenteel bepaalde coëfficiënt met dezelfde grootte als een hoeveelheid
elektrische ladingen; �� stemt overeen met het snijpunt van de rechte lijn met de y-as en
De elektrofysioloog Lapicque, meer bekend dan Weiss, ontdekte niet echt een nieuwe wet van
elektrostimulatie, maar voerde verschillende experimenten uit die de fundamentele formule bevestigden.
Hij definieerde dit op een andere manier om coëfficiënten, de rheobase en de chronaxie genaamd,
mathematisch af te leiden. Hij gaf die twee termen een fysiologische betekenis
Lapicque ontwikkelde de "fundamentele formule" als volgt:
wat de relatie is tussen de intensiteit van de stroom en de tijd waarin de stroom
�� = duur dat de stroom wordt toegediend, bekend als de impulsduur.
stimulerende stroom, vermenigvuldigd met de duur van de impuls.
stroom (intensiteit).
kan worden berekend als de waarde �� wanneer �� gelijk is aan nul.
I : intensiteit van stimulerende stroom
t : duur van de impuls
dus It = q + it
door beide termen te delen door ��, verkreeg Lapicque
moet worden toegediend om stimulatie te verkrijgen (Afb. 3).
Q = q + it
Q = q + it
or Q = It
��= �� /�� + ��
NL
Advertenties
Hoofdstukken
Inhoudsopgave
