Inhoudsopgave
Advertenties
1 9 1
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
NL
1 6 . H o e D e R e H a b / T H e T a / P H y s i o T e g e b R u i k e n
b i j s P e c i f i e k e i n D i c a T i e s .
1 6 . 2 . 5 s t i mul at ie - en e r g i e
Bij NMES is de stimulatie-energie rechtstreeks verantwoordelijk voor de ruimtelijke rekrutering: hoe hoger
de stimulatie-energie, hoe meer motorische eenheden worden geactiveerd en hoe groter de impact van
de vooruitgang.
Als algemene regel geldt dat u de energie altijd moet proberen te verhogen tot het maximum dat door de
patiënt kan worden verdragen. De therapeut speelt een bepalende rol: hij moet de patiënt geruststellen en
hem ertoe aanzetten te werken met de sterkst mogelijke contracties. Het opdrijven van het energieniveau
moet tijdens de sessie, maar ook van sessie tot sessie gebeuren, aangezien patiënten snel wennen aan de
techniek.
Wanneer de patiënt problemen ondervindt om een bevredigende stimulatie-energie te verdragen,
zou het nuttig kunnen zijn om hem te vragen vrijwillige co-contracties toe te voegen. Dit verbetert de
middelmatige ruimtelijke rekrutering en maakt de stimulatie bovendien comfortabeler. De energieniveaus
kunnen dan na verloop van tijd geleidelijk worden verhoogd. Hiervoor is mi-ACTION een nuttig
instrument, omdat het vereist dat de patiënt zijn spier bewust samentrekt om te starten en vervolgens
volgens de gegeven richtlijnen de elektrisch geïnduceerde contractie aan te vullen.
1 6 . 3 Rev al i d a ti e v a n d e p er o n e a l e spi e r e n na e nke lv e rs tui k ing
De peroneale spieren hebben tot doel de stabiliteit van het talocrurale gewricht te behouden en een
binnenwaartse rotatie van de enkel te voorkomen. Na een verstuiking door een functioneel letsel,
reflexinhibitie of immobilisatie, kunnen deze spieren lijden aan een gedeeltelijke amyotrophie, een verlies
aan proprioceptieve reflexen en een aanzienlijke krachtvermindering. Na een dergelijk voorval zal de
revalidatie vooral gericht moeten zijn op de peroneale spieren om herhaling van de verstuiking te
voorkomen.
Om hun functie optimaal te vervullen, moeten de peroneale spieren met succes een korte en intense
spanning weerstaan. Ze moeten daarom in staat zijn met een korte en krachtige contractie te reageren,
precies op het moment dat de weerstand op de voet de enkel binnenwaarts dreigt te kantelen.
We zien dus twee voorname aspecten bij de revalidatie van deze spieren:
1. De proprioceptieve reflex:
Laat de peroneale spieren toe de positie van de onderste ledematen te voelen ten opzichte van de
omgevende delen en om op het juiste moment samen te trekken met een geschikte krachtinspanning.
Dat aspect van de revalidatie bestaat eruit dat de klassieke oefeningen op correcte wijze en een voldoende
aantal malen (in verschillende sessies) worden uitgevoerd op klassieke "evenwichtsbalken", zoals de
"Freeman-plank".
Advertenties
Hoofdstukken
Inhoudsopgave
