Inhoudsopgave
Advertenties
7 1
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
NL
1 4 . T H e o R i e V a n D e e l e k T R o T H e R a P i e
Om de optimale kwaliteiten van deze stroom te vinden, zullen we dus de fundamentele wet moeten
kennen waaraan de stroom moet beantwoorden.
Een herinnering aan en toelichting bij deze wet is het doel van dit eerste hoofdstuk.
Dit wordt gevolgd door een tweede hoofdstuk dat de kwaliteiten van de optimale stroom bepaalt op basis
van die fundamentele wet en de daarmee verbonden ideeën.
Rond de laatste eeuwwisseling zijn befaamde fysiologen, zoals Weiss, Hoorweg, Du Bois Reymond en
Lapicque, erin geslaagd om de fundamentele wet van de elektrostimulatie en haar mathematische
formulering te vinden.
Op basis van het werk van Hoorweg, benadrukte Weiss (een Parijse arts en fysioloog) het belang van de
hoeveelheid elektrische lading die door de stimulerende stroom wordt toegediend. Zijn experimenten
leidden hem tot de fundamentele waarneming dat, om stimulatie te verkrijgen, het niet het type
stroom is dat telt, maar veeleer de hoeveelheid stroom binnen een bepaalde tijdsduur. D.w.z. dat, als de
drempelwaarden voor de stimulatie worden opgegeven als een hoeveelheid elektriciteit (in elektrische
lading) die nodig is om deze te bereiken, die waarden vergelijkbaarzijn, zelfs als de elektrische impuls met
dezelfde totale duur een andere vorm heeft.
Ter herinnering:
de hoeveelheid elektrische lading (��) die wordt geleverd door een elektrische stroom
met gegeven intensiteit (��) en gedurende een gegeven tijd (��) is het product van de
�� = �� �� ��
intensiteit, vermenigvuldigd met de tijd.
Aangezien de hoeveelheid elektrische lading die door de stimulerende stroom wordt aangevoerd, de
fundamentele factor is, bestudeerde Weiss de wijze waarop de benodigde hoeveelheid ladingen wordt
gewijzigd om de drempel te bereiken (d.w.z. stimulatie te veroorzaken) op basis van de duur dat de stroom
wordt toegediend. Hij voerde een reeks metingen uit om de relatie te bepalen tussen de hoeveelheid
stroom en de impulsduur voor een gamma van tijden uiteenlopend van 0,23 tot 3 ms.
De conclusie van Weiss uit deze experimenten is dat er een lineaire relatie bestaat tussen de hoeveelheid
stroom die nodig is om de stimulatiedrempel te bereiken en de duur van de impuls (Afb. 2).
(Hoeveelheid
stroom
nodig om de
stimulatiedrempel
te bereiken)
Duur van de impuls
Lineaire relatie tussen de duur van de elektrische impuls en de hoeveelheid elektrische
�� = �� + ����
stroom die wordt toegepast voor het bereiken van de stimulatiedrempel:
afb. 2
Advertenties
Hoofdstukken
Inhoudsopgave
