Inhoudsopgave
Advertenties
2 5 5
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
NL
1 6 . H o e D e R e H a b / T H e T a / P H y s i o T e g e b R u i k e n
b i j s P e c i f i e k e i n D i c a T i e s .
1 6 . 1 3 B e han d e l i ng v an a r t er i ë l e i n s u ff i c i ë nti e i n de onde rst e le de m a te n
We zullen dit hoofdstuk beperken tot insufficiëntie in de aderen in de onderste ledematen.
Hoge bloeddruk, tabak, cholesterol en diabetes zijn enkele van de hoofdoorzaken voor de geleidelijke
aftakeling van de arteriële vaatwanden (arteriosclerose).
Dat uit zich door een vernauwing van de slagaders, met als gevolg een verminderde bloeddoorstroming in
de weefselgebieden stroomafwaarts van de vernauwde slagaders.
De minder goed doorbloede weefsels lijden hieronder en krijgen een tekort aan zuurstof, des te meer
omdat de aders vernauwen en een intensere activiteit meer zuurstof vereist.
Algemeen kunnen we vier klinische stadia onderscheiden in de arteriële insufficiëntie in de onderste
ledematen. Deze vier stadia (I, II, III, IV) zijn afhankelijk van de ernst van de vermindering van de
bloeddoorstroming en de ernst van de gevolgen voor het weefsel.
stadium i is asymptomatisch. Tijdens een klinisch onderzoek is er ruis hoorbaar in de arteriën, wat wijst op
een vernauwing, hoewel de patiënt geen klachten heeft.
In stadium ii veroorzaakt de verminderde doorbloeding pijn in de benen tijdens het lopen. De
doorstroming volstaat tijdens rust, maar volstaat niet voor de weefselbehoeften tijdens een fysieke
inspanning: De persoon lijdt aan "claudicatio intermittens" (CI). Dit betekent dat de pijn optreedt na een
bepaalde loopafstand (hoe korter de afstand, hoe meer de toestand verergert); dwingt de pijn de persoon
te stoppen. Na een zekere rusttijd, verdwijnt de pijn geleidelijk en kan de persoon weer verder lopen tot de
cyclus opnieuw begint.
stadium iii wordt gekenmerkt door constante pijn, ook tijdens de rust. De bloedtoevoer is zodanig
verminderd dat het weefsel permanent aan zuurstofgebrek lijdt, met voortdurende aanwezigheid van zure
metabolieten.
In stadium iV is de aandoening zo ver gevorderd dat het weefsel begint af te sterven en zich gangreen
ontwikkelt. Men spreekt dan van kritische ischemie, een toestand die vaak tot amputatie leidt.
Alleen stadia II en III zijn gebaat bij een elektrostimulatiebehandeling.
Stadium IV is een noodsituatie en vereist een chirurgische behandeling.
In stadium I zijn er geen symptomen en heeft de patiënt geen klachten.
Advertenties
Hoofdstukken
Inhoudsopgave
