1 8 1
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
1 5 . b e s c H i k b a R e T H e R a P i e P R o g R a m m a ' s
1 5 . 3 . 2 . 2 oed ee m
a. inleiding
Dit hoofdstuk is gewijd aan de elektrotherapeutische behandeling van traumatische oedemen. De
voorgestelde methode voor behandeling in de praktijk is ontwikkeld op basis van onderstaande publicaties:
Bettany JA, Fish DR, Mendel FC High-Voltage pulsed direct current: effect on oedema formation after
hyperflexion injury Arch Phys Med Rehabil 71 (9): 677 – 81; 1990
Karnes JL, Mendel FC, Fish DR, Burton HW High-voltage pulsed direct current: its influence on diameters
of histamine-dilated arterioles in hamster cheek pouches . Arch Phys Med Rehabil 76 (4): 381 – 6; 1995
Fish DR, Mendel FC, Schultz AM, Gottstein- Yerke LM Effect of anodal high-voltage pulsed current on
oedema formation in frog hind limbs . Phys Ther 71 (10): 677 – 81; 1991132
Taylor K, Fish DR, Mendel FC, Burton HW Effect of a single 30-minute treatment of high voltage pulsed
current on edema formation in frog hind limbs Phys Ther. 72 (1): 63 – 8; 1992
Het gebruik van een pulserende gelijkstroom kan het volume van een posttraumatisch oedeem in drie tot
vier dagen verminderen. Hoewel Taylor de doeltreffendheid van de methode voor oedeemvermindering
al na één enkele behandeling van 30 minuten heeft aangetoond, is de verbetering van tijdelijke aard (circa
zes uur). Voor een duurzame verbetering moet de behandeling driemaal per dag worden herhaald. Voor
een optimaal resultaat dienen tussen de sessies andere behandeltechnieken te worden toegepast die de
oedeemvorming verminderen (cryotherapie, drukverband, elevatie,...).
De werkingsmechanismen van pulserende gelijkstroom (samengesteld uit eenfasige elektrische pulsen)
staan nog steeds ter discussie. Karnes heeft de hypothese van het vasoconstrictie-effect terzijde
geschoven. De meest voor de hand liggende hypothese is de plaatselijke vermindering van de dichtheid
van de eiwitsubstraten, ofwel door de permeabiliteit van de bloedvatwanden te verminderen, ofwel door
de vorming van eiwitmoleculen te remmen, ofwel door een combinatie van beide mechanismen.
B. parameters
Daarvoor is het volgende noodzakelijk:
A - Gebruikmaken van eenfasige rechthoekige pulsen met een continue frequentie van 120 Hz.
B - De oedeemzone bedekken met één of meer negatieve elektroden (kathode). De positieve elektroden
worden boven de zone aangebracht.
C - De optimale pulsbreedte is middels tests bepaald en heeft een waarde van 150 µs.
D - De stimulatiesterkte dient 90% van de motorische drempel (MEP, motor evoke potential) te bedragen.
I sessie = 0,9 MEP-drempel.
E - De behandeling duurt minstens 30 minuten.
NL