Inhoudsopgave
Advertenties
1 8 4
R E H A B / T H E TA / P H Y S I O
1 5 . b e s c H i k b a R e T H e R a P i e P R o g R a m m a ' s
2. Volledige of gedeeltelijke denervatie?
Over welke middelen beschikken wij om te weten of de spier gedeeltelijk of volledig gedenerveerd is?
• Het onderzoek wordt bij voorkeur uitgevoerd middels een elektromyogram, maar het moet recent
zijn en de resultaten moeten aan de kinesitherapeut worden bezorgd, wat niet altijd het geval is in de
dagelijkse praktijk.
• Het testen van spieren kan ook vaak uitsluitsel geven. Wanneer er echter maar weinig geïnnerveerde
spiervezels over zijn, kunnen bepaalde spieren de effectieve contractie die belangrijk is voor analyse maar
moeilijk maken, ten gevolge van de onvermijdelijke activiteit van de agonistische spieren.
• Er is evenwel een eenvoudige en gemakkelijk reproduceerbare manier om te weten te komen in welke
mate een spier gedenerveerd is. Bifasische rechthoekige micro-pulsen (tussen 0,15 en 0,35 ms) kunnen
enkel zenuwen stimuleren, maar niet rechtstreeks de gedenerveerde spiervezels. Het derhalve voldoende
om te testen met een behandeling voor inactiviteitsatrofie. Als geen reactie wordt waargenomen,
ondanks aanzienlijke stroomsterktes, kan de spier als volledig gedenerveerd worden beschouwd; als
echter een contractie plaatsvindt, hoe klein ook, dan is de spier gedeeltelijk gedenerveerd.
C. therapeutische benadering in de praktijk
Het is dus niet zo moeilijk om de twee basiselementen te kennen die ons zullen leiden in onze
therapeutische benadering:
• Er is kans op reïnnervatie of de denervatie is definitief.
• De spier is gedeeltelijk of volledig gedenerveerd.
Zo kunnen zich vier situaties voordoen
Buiten de reïnnervatietermijn
Volledige denervatie
Gedeeltelijke denervatie
Binnen de reïnnervatietermijn.
Volledige denervatie
Gedeeltelijke denervatie
NL
Advertenties
Hoofdstukken
Inhoudsopgave
