Inhoudsopgave
Advertenties
7.
Gebruik variabelen in plaats van getallen. Een getal in een
programmaregel
wordt geconverteerd
naar een aantal bytes
alvorens de operatie kan worden uitgevoerd,
bij voorbeeld:
10 OM
= 2x3.1415926536*ST
20 OP = 3.145926536 * ST * ST
kost meer tijd dan:
10 PI# = 3.1415592653
20 OM = 2 * PI# * ST
30 OP = PI# * ST * ST
Als een programma te lang is geworden en, met de nodige varia-
belen en stringruimte,
niet meer in het geheugen past, kunnen de
volgende tips dienen om het programma te verkleinen:
1.
Verwijder alle REM's. Denk erom dat hierdoor geen program-
maregels waar naartoe gesprongen
wordt (met GOTO of
GOSUB) mogen verdwijnen.
2.
Verwijder variabele-aanduidingen
zoals %, !, 'fi', $. Defini.eer
typen met DEFINT, DEFDBL, DEFSTR. Gebruik integer varia-
belen waar mogelijk. Deze nemen slechts 5 bytes in beslag in
de variabelen-ruimte.
3.
Verwijder alle onnodige spaties, punt-komma's,
string aanha-
lingstekens, GOTO's, dubbele punten enz.
20 IF C < > 0 THEN GOTO 100 : ELSE PRINT A(I);B(J);
"Tekst"
mag ook geschreven worden als:
20 IFCTHEN100ELSEPRINTA(I)B(J)"Tekst"
waarbij de 2e regel 16 bytes korter is!
4.
Gebruik subroutines
of FN voor bewerkingen,
die zeer vaak
voorkomen.
Moet er bijv. vaak op het scherm geschreven
worden, definieer dan eerst een cursor routine:
10 DEFFN P$(X,Y) = CHR$(4) + CHR$(Y) + CHR$(X)
100 PRINT FNP$(10,12)
Dit kost minder ruimte dan vaak
PRINT CHR$(4)CHR$(12)CHR$(10)
59
Advertenties
Inhoudsopgave
