Tabel
5.
TOETSCODE
Het toetsenbord
van de P2000 geeft niet direct een ASCII-waarde
af. In feite genereert een toets indruk eerst een toetscode,
die in
de interpreter
wordt omgezet in de bijbehorende
ASCII-waarde.
Een overzicht van de toetscodes
geeft de onderstaande
figuur:
I:
I-
18
1
1- 431+ 421""401
J
1~511~5J~481
52
1'4' 6715 661D6"641
.IzDEK I...
Is,..' I
I 1591 2581
3561
11+i
I~
1
I~
I..
I
IDE'
11:7
Is.op I
I
I+-
011"
21
171+ 211
231
1 D 19100181 .161
De toetscode
met SHIFT ingedrukt is 72 groter dan de toetscode
zonder SHIFT.
De procedure is nu als volgt
Na het indrukken van een toets wordt de toetscode,
TC, in de toet-
senbord input-buffer
geplaatst. Deze staat op de geheugenplaatsen
&H6000-&H600B,
terwijl het aantal aanwezige toets codes in de
buffer geteld wordt in &H600C. De toets code wordt "vertaald" naar
de ASCII-waarde in de vertaaltabel in de interpreter
en wel als
volgt:
AS = PEEK (&H1814 + TC)
In de praktijk van het programmeren
in BASIC zult U de toetscode
zelden gebruiken. De instructie A= INP("") levert direct de ASCII-
waarde van de laatst-ingedrukte
toets.
Toetscodes
kunnen gebruikt worden om de niet-aangesloten
toetsen een functie te geven. Deze toetsen geven allen de ASCII-
waarde 7 af, hoewel de toetscodes
verschillend zijn. Ook voor het
bereiken van zeer bijzondere effecten moet soms van de toetscode
gebruik worden gemaakt.
100 POKE
&H600C,0
110 IF PEEK
("")=0
TH EN 110 ELSE TC = PEEK(&H6000):
POKE
&H600C,0
151