Inhoudsopgave
Advertenties
Instrukcja obsługi i konserwacji
Urządzenie należy zainstalować zgodnie z instrukcjami zawartymi w tej instrukcji.
Urządzenie i zaciski kabla zasilającego należy chronić przed wodą, wilgocią i
czynnikami atmosferycznymi. Sprawdzić stopień ochrony (IP) wskazany na tabliczce
znamionowej silnika. Zainstalować w miejscu chronionym przed powodzią.
Przed rozpoczęciem pracy przy maszynie należy się upewnić, że połączenie
elektryczne zostało odłączone od zasilania i nie można go przypadkowo
przyłączyć ponownie.
Zawsze używać zaleconych ŚOI (patrz odpowiednia sekcja).
Jeśli jest to konieczne w związku z warunkami użytkowania i środowiskiem pracy,
radzimy instalację odpowiednich urządzeń do zatrzymania awaryjnego maszyny.
4.1 Połączenia elektryczne
Połączenia powinny być wykonywane wyłącznie przez ekspertów i
upoważniony personel oraz zgodnie z obowiązkami prawnymi, obowiązującymi
przepisami, zalecanymi praktykami technicznymi i następującymi przepisami.
Urządzenie jest przeznaczone wyłącznie do stałych zastosowań (użytkownik nie
powinien odłączać i ponownie przyłączać kabla zasilającego).
Używać kabli elektrycznych o rodzaju i przekroju podanymi w tabeli A22 (w
załączniku) i odpowiednich dławików kablowych. Otworzyć jeden z przelotów na
osłonie skrzynki zaciskowej i zainstalować dławik kablowy, dokręcając momentem
wskazanym w tabeli. Zakończenia przewodów powinny być wyposażone w końcówki
oczkowe (patrz tabela A22). Przewód uziemiający musi być dłuższy niż pozostałe
przewody (w przypadku pociągnięcia za przewód, przewód uziemiający musi być
ostatnim, który się odłączy. Po zakończeniu okablowania wyjąć gąbkę znajdującą się
pod skrzynką zaciskową.
Zaciski kabla zasilającego należy przyłączyć wewnątrz rozdzielnicy elektrycznej o
stopniu ochrony co najmniej IP55, wyposażonej w mechaniczne systemy mocowania
kabla niezależne od zacisków elektrycznych i rozłącznik wielobiegunowy.
Sprawdzić zgodność między danymi na tabliczce znamionowej a wartościami
napięcia i częstotliwości znamionowych. Należy zawsze przyłączyć kabel uziemiający
elektropompy i sprawdzić skuteczność obwodu uziemienia zarówno przed pierwszym
uruchomieniem i co miesiąc.
Obowiązkiem instalatora jest wykonanie połączenia zgodnie z przepisami
obowiązującymi w kraju instalacji.
Urządzenie powinno być zasilane za pomocą wyłącznika różnicowoprądowego,
o prądzie różnicowym nieprzekraczającym 30 mA podczas zadziałania.
Urządzenia trójfazowe powinny być chronione przed zwarciem i przeciążeniem za
pomocą urządzenia zabezpieczającego klasy 10 zgodnie z IEC 60947-4. Ustawić prąd
znamionowy zgodnie z wartością podaną na tabliczce znamionowej. Korzystać z
urządzenia z ręczną aktywacją.
4.2 Wersje jednofazowe
Zasilić elektropompę za pomocą wyłącznika jednobiegunowego, który przerywa
fazę lub wyłącznika dwubiegunowego. Kierunek obrotu w przypadku elektropomp
nie wymaga weryfikacji. W przypadku pomp z odkrytym wałem, patrz oznaczenie na
pompie (rys. A3).
4.3 Wersje trójfazowe
Pompę należy zasilić przez wielobiegunowy odłącznik sieciowy w kategorii
przepięciowej III, który należy przygotować na linii zasilającej zgodnie z
obowiązującymi przepisami.
UWAGA: sprawdzić, która konfiguracja połączeń elektrycznych odpowiada
dostępnemu napięciu sieciowemu na tabliczce znamionowej i na oznakowaniu
wewnątrz osłony skrzynki zaciskowej. W razie potrzeb zmienić konfigurację,
przesuwając mostki na odpowiednich zaciskach (patrz rys. A22). Po zakończeniu
czynności sprawdzić, czy połączenia elektryczne są bezpieczne i stabilne.
Kierunek obrotów powinien być sprawdzony przez obserwację silnika z boku
wentylatora chłodzącego. Aby sprawdzić kierunek obrotów, nie należy usuwać
zabezpieczeń. Sprawdzając kierunek obrotu, uruchomić silnik na możliwie najkrótszy
czas. Jeśli nie można wzrokowo sprawdzić kierunku obrotu, można to sprawdzić
pośrednio, gdy pompa jest zainstalowana w układzie i pracuje przy maksymalnym
natężeniu przepływu (zawory całkowicie otwarte, otwór tłoczny wolny), zgodnie z
jednym z dwóch następujących trybów:
• Podczas działania zmierzyć maksymalny pobór prądu za pomocą zacisku
amperomierza. Jeśli obrót jest nieprawidłowy, wartości będą w przybliżeniu
dwukrotnie większe od wartości podanych na tabliczce znamionowej.
• Można również eksploatować maszynę przez kilka sekund, a następnie odwrócić
kierunek obrotów i powtórzyć operację. Prawidłowy kierunek jest kierunkiem, w
którym uzyskano większe natężenie przepływu.
Aby odwrócić kierunek obrotów, wystarczy zamienić między sobą dwie fazy.
4.4 Zastosowania o zmiennej częstotliwości (VFD)
W przypadku instalacji o zmiennej częstotliwości (zasilanie poprzez „falownik")
należy sprawdzić, czy przetwornica częstotliwości jest w stanie dostarczyć napięcie
znamionowe i co najmniej 10% więcej prądu niż wartość znamionowa podana na
tabliczce znamionowej silnika. Aby zainstalować i przyłączyć urządzenie, zapoznać się
z instrukcją obsługi producenta.
5 POŁĄCZENIA HYDRAULICZNE
Przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac przy pompie elektrycznej lub silniku,
upewnić się, że zasilanie jest odłączone i nie można go przypadkowo
przywrócić.
Instalacja elektropompy jest operacją, która może być skomplikowana i
niebezpieczna dla ludzi. Dlatego powinna być przeprowadzona przez
kompetentnych i wykwalifikowanych instalatorów.
Patrz rys. A5-A lub A5-B w załączniku, zależnie od przypadku. Średnica rurociągu
warunkuje natężenie przepływu i ciśnienie dostępne w punktach użytkowania. Rury o
małej średnicy zwiększają hałas, zmniejszają wydajność, zwiększają uderzenie wodne
i zwiększają ryzyko kawitacji. Zastosować przekroje przejścia tym większe im większa
jest długość rury, ewentualnie o średnicy większej niż średnica złączy hydraulicznych
urządzenia. W takim przypadku redukcje średnicy wzdłuż odcinków poziomych
powinny być wykonane z użyciem asymetrycznych łączników (szczegół 6 na rys. A5),
aby ułatwić wylot powietrza. Z tego samego powodu zaleca się kąt rury wynoszący
co najmniej 2° (około 3 cm/m, szczegół C na rysunku) w kierunku przepływu. Jeśli
elektropompa zasysa z linii bezciśnieniowej (na przykład ze studni lub zbiornika, do
wysokości większej niż wysokość wolnej powierzchni), konieczne jest zainstalowanie
zaworu stopowego lub zwrotnego wzdłuż rury ssącej do zalewania pompy (3 na
rys. A5). Do zabezpieczenia pompy może być również potrzebny filtr mechaniczny.
Głębokość rury ssącej powinna być wystarczająca, aby zapobiec przedostawaniu się
powietrza (szczegół 7 na rys. A5). W przypadku instalacji na przewodach ciśnieniowych
lub poniżej poziomu zasysanej cieczy należy zainstalować zawór zwrotny przed
lub za pompą (5 na rys. A5), aby uniknąć opróżnienia rury tłocznej po zatrzymaniu
elektropompy i aby uniknąć nawrotu, a także filtra. Jeśli maszyna jest przyłączona do
zamkniętego obiegu hydraulicznego, zaleca się zainstalowanie jednego lub więcej
zaworów odpowietrzających w najwyższych punktach obwodu. Dobrze przymocować
rury do kołnierzy pompy, nie uszkadzając ich. Należy zwrócić uwagę na linię ssącą,
która może być pod ciśnieniem niższym niż atmosferyczne (ryzyko przedostania
się powietrza przez uszczelki). Upewnić się, że niewspółosiowość między rurami
a otworami wlotowymi nie powoduje nadmiernego obciążenia kołnierzy pompy.
Wartości graniczne siły i momentu na połączeniach wskazano na rysunku A9, w
zależności od modelu. Radzi się zainstalowanie sprężystego elementu po każdej
stronie (2 na rys. A5 również w celu ograniczenia przenoszenia wibracji. Elektropompę
można zainstalować zarówno z metalową rurą lub z rurą z innego materiału, o ile jest
mechanicznie odporna i sztywna nawet w maksymalnej temperaturze użytkowania.
Rury powinny być odpowiednio podparte, aby nie obciążały kołnierzy pompy
(szczegół 1 na rys. A5) i powinny pozostać na swoim miejscu nawet w przypadku braku
pompy. Zainstalować zawory odcinające przed i za pompą, aby ułatwić czynności
konserwacyjne (4 i 8 na rys. A5).
5.1 Kontrola NPSH
Sprawdzić krzywe charakterystyczne elektropomp, aby ocenić współczynnik NPSH
(patrz Rys. A6), a tym samym zapobiec problemom związanym z kawitacją w
przypadku różnicy poziomów między pompą a poziomem pobieranej cieczy lub zbyt
wysokiej temperatury. Maksymalną wysokość pompy od poziomu cieczy „H" (patrz
rys. A7-B) można obliczyć za pomocą następującego wzoru:
H = pb x 10,2 – NPSH – Hf – Hv – Hs
pb: bezwzględne ciśnienie barometryczne lub ciśnienie bezwzględne cieczy podczas
zasysania [bar].
NPSH: wysokość ciśnienia podczas zasysania przy maksymalnym roboczym natężeniu
przepływu [m] (rys. A6).
Hf: strata ciśnienia w rurze ssącej przy maksymalnym natężeniu przepływu pompy [m].
Hv: prężność pary [m] w zależności od temperatury cieczy (tm) (rys. A7-A).
Hs: margines bezpieczeństwa [m] (minimum 0,5).
Jeśli obliczona wartość jest mniejsza niż „0", pompę należy ustawić poniżej poziomu
cieczy.
Przykład
pb = 1 bar
Rodzaj pompy: EV 10
Natężenie przepływu: 9 m
3
/h
NPSH: 1,5 m (patrz rys. A6)
Hf = 2,5 m
Temperatura cieczy: +50°C
Hv: 1,3 m (patrz rys. A7-A)
H = pb x 10,2 NPSH-Hf-Hv-Hs [m]. = 1 x 10,2-1,5-2,5-1,3-0,5 = 4,4 [m]
Oznacza to, że wysokość pompy od poziomu zasysanej cieczy nie może przekraczać
4,4 metra.
5.2 Kontrola maksymalnego ciśnienia
Ciśnienie robocze
Suma ciśnienia na wejściu (p1) i maksymalnego ciśnienia wytwarzanego
POLSKI
37
Advertenties
Inhoudsopgave
