Inhoudsopgave
Advertenties
S
PECIFICATIES
Voor één patiënt was er een tweede bifasische schok van 150 joule nodig om 100% effectiviteit
te bereiken versus 6 patiënten waarbij monofasische schokken tot 360 joule nodig waren voor
een totale defibrillatie-effectiviteit van 100%.
Conclusie: De gegevens tonen aan dat laagenergetische rechtlijnige bifasische schokken een
gelijkwaardige effectiviteit hebben in vergelijking tot de gebruikelijke hoogenergetische monofasische
schokken bij de toediening van transthoracale defibrillatie en dit met een betrouwbaarheidsniveau van
95% voor alle patiënten. De gegevens tonen ook aan dat laagenergetische rechtlijnige bifasische
schokken een superieure effectiviteit hebben in vergelijking met de gebruikelijke hoogenergetische
monofasische schokken bij patiënten met een hoge transthoracale weerstand en dit met een
betrouwbaarheidsniveau van 90%. Er was geen sprake van onveilige uitkomsten of schadelijke
effecten als gevolg van het gebruik van de rechtlijnige bifasische pulsgolf.
Gerandomiseerd multicentrisch klinisch onderzoek naar cardioversie van
atriale fibrillatie (AF)
Overzicht: Defibrillatie met de rechtlijnige bifasische pulsgolf van ZOLL werd op
doeltreffendheid vergeleken met een monofasische gedempte sinusgolf in een prospectief
gerandomiseerd multicentrisch onderzoek onder patiënten die vanwege atriale fibrillatie
cardioversie ondergingen. Aan het onderzoek namen in totaal 173 patiënten deel. Zeven
(7) patiënten voldeden niet aan de vastgestelde criteria en zijn derhalve niet in de analyse
opgenomen. Voor dit onderzoek werden uitsluitend wegwerpelektroden met gellaag met een
oppervlak van 78 cm
Doelstelling: Het primaire doel van het onderzoek was om de algehele doeltreffendheid van
vier opeenvolgende rechtlijnige bifasische schokken (70 J, 120 J, 150 J, 170 J) te vergelijken
met die van vier opeenvolgende monofasische schokken (100 J, 200 J, 300 J, 360 J). De
statistische significantie van de doeltreffendheid van de serie schokken werd onderzocht met
twee methoden: de Mantel-Haenszel-test en de log-rangordetoets; een significantieniveau van
p=0,05 of minder werd als statistisch significant beschouwd. De gegevens zijn volledig analoog
aan de vergelijking tussen twee overlevingscurven aan de hand van een levenstabel waarbij het
aantal schokken als tijdlijn dient.
Het secundaire doel was om het slagen van de eerste schok bij bifasische en monofasische
pulsgolven te vergelijken. Een significantieniveau van p=0,05 of minder werd met de exacte
test van Fischer als statistisch significant beschouwd. Verschillen tussen de twee pulsgolven
werden ook als statistisch significant beschouwd wanneer het betrouwbaarheidsinterval van
95% tussen de twee golfvormen groter was dan 0%.
Resultaten: De onderzoekspopulatie van 165 patiënten had een gemiddelde leeftijd van 66 ±
12 jaar; 116 patiënten waren van het mannelijke geslacht.
De algehele doeltreffendheid van de opeenvolgende bifasische schokken was significant groter
dan die van monofasische schokken. In de onderstaande tabel is voor elk van beide pulsgolven
de overlevingscurve volgens de product-limietmethode van Kaplan-Meier weergegeven. Daar
het hart van alle patiënten aan het begin van de cyclus niet naar behoren functioneert, hebben de
geschatte kansen in de levenstabel betrekking op de kans dat het hart na schok
steeds niet functioneert:
Tabel A-3. Kaplan-Meier-schatting voor de kans dat de schok niet het gewenste effect heeft
Aantal schokken
0
1
2
A-28
2
2
(anterieur) en 113 cm
Bifasisch
1,000
0,318
0,147
www.zoll.com
(posterieur) van ZOLL gebruikt.
Monofasisch
1,000
0,792
0,558
k
(k=1,2,3,4) nog
9650-002355-16 Rev. F
Advertenties
Inhoudsopgave
