In Situ Hybridisatie (ISH)
Moleculaire biologietechnieken hebben ons begrip van Ziekte enorm vooruit geholpen. In-situ
hybridisatie combineert moleculaire biologie met histologie, waardoor DNA of RNA in hun cellulaire
context zichtbaar worden. Sinds nucleïnezuurdetectie voor het eerst werd geïntroduceerd in 1969
zijn in-situ-hybridisatieprotocollen sterk verbeterd, waardoor ze een steeds meer gewaardeerd
middel zijn geworden voor klinische pathologie en research.
In-situ hybridisatie maakt gebruik van complementaire verbinding van nucleotide bases in DNA of
RNA. Een gelabelde nucleïnezuurprobe verbind zich specifiek aan zijn complementaire sequentie in
gefixeerd weefsel- of celmonster. De probe wordt zichtbaar gemaakt via het toedienen van een
antilichaam tegen het label gevolgd door BOND-polymeer detectiereagentia. Het BOND
geautomatiseerde systeem en de reagentia bieden een betrouwbaar en efficiënt alternatief voor de
lastige handmatige techniek.
14.1.1
BOND-detectiesystemen
Leica Biosystems levert een reeks detectiesystemen die speciaal ontwikkeld zijn voor BOND. De
belangrijkste hieronder is het BOND Polymer Refine Detection™ systeem, dat hoge-
intensiteitskleuring biedt met een scherpe definitie zonder gebruik van streptavidine en biotine.
De beschikbare BOND-detectiesystemen staan in de delen hieronder.
14.1.1.1 BOND Polymer Refine Detection
14.1.1.2 BOND Polymer Refine Red Detection
14.1.1.3 BOND Streptavidine-Biotine Detectie (DAB)
14.1.1.1 BOND Polymer Refine Detection
Het BOND op DAB-gebaseerde polymeersysteem, BOND Polymer Refine Detection, levert hoog-
intensiteitskleuring samen met scherpe aftekening van antilichaamverbinding met het target-
antigeen of probeverbinding met het nucleïnezuur. Het systeem maakt geen gebruik van
streptavidine en biotine, waardoor niet-specifieke kleuring door endogeen biotine is uitgesloten.
Endogene biotine is overheersend in sommige weefsels zoals carcinoma uit het gastro-intestinale
stelsel, nier, lever en borst. BOND polymeer detectiesystemen hebben een hogere sensitiviteit dan
gelabelde streptavidine-biotine-systemen, wat resulteert in lagere concentratie van antilichamen en
snellere omlooptijden.
De volgende stappen worden gebruikt in deze detectiesystemen:
1.
Incubatie met hydrogeen peroxide.
2.
Applicatie van specifiek primair antilichaam (in IHC) of probe en verbindend primair antilichaam
(ISH).
3.
Incubatie met een verbindend secondair antilichaam (post primair).
4.
Incubatie met de polymeer reagens, dat een conjugaat bevat van polymeer
mierikswortelperoxidase (HRP) en tertiair antilichaam.
5.
Visualisatie van het complex met DAB.
6.
Hematoxyline tegenkleuring maakt de detectie van celkernen mogelijk.
Incubatie, wassen en interpretatie van resultaten worden uitgevoerd zoals beschreven voor BOND
Labeled Streptavidin-Biotin Detection systemen.
BOND 6.0 gebruikshandleiding (NIET VS en China) rev. A05 © Leica Biosystems Melbourne Pty Ltd 2021
BOND reagentia gebruiken
,
6
291