14
BOND reagentia gebruiken
Dit hoofdstuk gaat over de wetenschap en klinische overwegingen betreffende gebruik van kleuring in het
BOND-systeem.
14.1 Principe van de procedure
14.2 Voorbereiding patiëntmateriaal
14.3 Kwaliteitscontrole
14.4 Interpretatie van kleuring
14.5 Algemene beperkingen
14.6 Referenties
14.1
Principe van de procedure
Dit deel gaat over IHC en ISH. Ook staat er een beschrijving in van BOND-systemen en
theranostiek.
14.1.1 BOND-detectiesystemen
14.1.2 Theranostische systemen
Immunohistochemie (IHC)
Immunohistochemische technieken worden al 50 jaar gebruikt om specifieke antigenen te
detecteren in cellen of weefsel. De eerste vermelding van deze methode noemt het gebruik van
fluorescerende labels in 1941
Inmiddels wordt immunohistochemie gebruikt om herkenning van cellen te faciliteren, naast routine
HE-paraffinekleuring en het helpt bij het lokaliseren van normale en abnormale cellen.
Immunohistochemische methodes zijn de „standaard behandeling" geworden in de chirurgische
pathologie wanneer alleen klassieke methodes er niet in slagen om een definitieve diagnose te
geven
. Er zijn echter enkele kritische noten betreffende reproduceerbaarheid
3, 4
universele acceptatie.
Reagentia in het geautomatiseerde BOND-systeem tonen met behulp van immunohistochemische
technieken, antigenen in weefselcoupes. In het kort verbindt een primair antilichaam zich aan een
coupe, waarna reagentia in het BOND-detectiesysteem het complex visualiseren.
Een diagnostische „merker" is een reagens die wordt gebruikt om een specifiek antigeen of DNA/
RNA-verbinding te detecteren in een weefselmonster. De merker is het primaire antilichaam in IHC,
of de probe in ISH (Zie hieronder).
BOND 6.0 gebruikshandleiding (NIET VS en China) rev. A05 © Leica Biosystems Melbourne Pty Ltd 2021
. Vervolgens werden enzymen zoals peroxidase geïntroduceerd
1
2.
, ondanks bijna
5
290