Uittreksel van de Italiaanse UNI-norm 8065:
"Behandeling van water in verwarmingsinstallaties
voor civiel gebruik"
De norm heeft tot doel:
- de limieten van de chemische en fysisch-chemische
parameters van het water in verwarmingsinstallaties
vast te stellen om het rendement en de veiligheid ervan
te optimaliseren, om deze in de loop der tijd op peil
te houden, om een duurzame goede werking van de
installatie en ook van de hulpapparatuur te waarborgen
en om het energieverbruik te minimaliseren, volgens de
geldende wetgeving en normen;
- indicaties te geven voor een correct ontwerp en
realisatie van waterbehandelingssystemen
- controlemethodes te preciseren voor een correct beheer
van de bovengenoemde systemen, ook in periodes van
stilstand;
- de
wederzijdse
verantwoordelijkheden
opdrachtgevers, leveranciers en bedieners van de
installaties, die technisch geïnformeerd moeten zijn, te
bepalen.
b
De norm gaat er vanuit dat het water dat bestemd
is voor de voeding van de verwarmingsinstallaties
voor civiel gebruik, vóór de behandeling, kenmerken
vertoont die analoog zijn aan die van drinkwater.
Belangrijkste
chemische
kenmerken van het water en hun invloed op het
beheer van de installaties.
Uitzicht
Het uitzicht is afhankelijk van het feit of er zich in het
water bezinkbare, zwevende en colloïdale stoffen, alsook
opgeloste stoffen bevinden, waardoor het direct vast te
stellen kenmerken heeft: troebelheid, verkleuringen of
schuim.
Dergelijke stoffen kunnen afzettingen, bezinksels,
corrosie, wrijvingen, biologische groei of schuimvorming
creëren.
Aangezien hun aanwezigheid kan duiden op een
ontoereikende
zuivering
suppletiewater of op een slechte werking in het circuit,
(corrosie, lekken, etc.) is het van groot belang dat de
oorzaak hiervan wordt opgespoord, om op gepaste
manier te kunnen ingrijpen.
Temperatuur
De temperatuur aan de diverse punten in het circuit is
een belangrijke aanduiding, omdat het een invloed heeft
op het al dan niet snel voorkomen van verschijnselen
zoals afzettingen, corrosie en microbiologische groei.
De temperatuur moet dus in de ontwerpfase worden en
bij storingen gecontroleerd worden.
pH
De pH-waarde bij een temperatuur van 25°C drukt de
zuurgraad of alkaliciteit van een oplossing uit, volgens
een schaalverdeling van 0 tot 14:
van
de
en
fysisch-chemische
van
het
voedings-
of
- de waarde 0 staat voor de maximale zuurgraad;
- de waarde 7 staat voor neutraliteit;
- de waarde 14 staat voor maximale alkaliciteit;
De pH is een basisparameter voor de beoordeling
van de corrosiviteit van het water; het is verder een
heel belangrijke factor in de ontwikkeling en omvang
van de verschijnselen van afzettingen, corrosie en
microbiologische groei.
In grote lijnen kan een pH die lager is dan de limieten
die aangegeven worden in de paragraaf "Kenmerken
van het vul- en suppletiewater" veralgemeende corrosie
veroorzaken en kan een hogere pH-waarde afzettingen,
bezinksels en corrosie veroorzaken.
Vast residu bij 180°C - Elektrische geleidbaarheid
Het vast residu meet via het gewicht rechtstreeks de
hoeveelheid zouten in een watermonster, nadat dit bij
180°C gedroogd werd.
Aangezien
de
elektrische
wateroplossing grofweg gezegd van zijn zoutgehalte
afhangt, kan deze maat vaak een vervanging van het vast
residu betekenen.
Aangezien deze meting, uitgevoerd met behulp van
een geleidingsmeter, door de temperatuur beïnvloed
wordt, wordt deze uitgevoerd bij 25°C en uitgedrukt in
microsiemens per centimeter (µS/cm).
Om de controle te vergemakkelijken, wordt aangenomen
dat het vast residu (in mg/kg) qua getal overeenkomt met
ongeveer 2/3 van de geleidingswaarde (µS/cm).
Hoge zoutgehaltes kunnen afzettingen, corrosie en
bezinksels veroorzaken en kunnen duiden op fouten bij
het ontwerp of het beheer van de verwarmingsinstallaties
(ontoereikende
ontstoppingen)
waterbehandelingsinstallaties.
Hardheid
De totale hardheid van het water geeft de som aan van
alle calcium- en magnesiumzouten die hierin opgelost
zijn.
De tijdelijke hardheid geeft alleen de som van de calcium-
en magnesiumbicarbonaten aan.
Ze worden uitgedrukt in mg/kg zoals CaCO
graden" (1°fr = 10 mg/kg CaCO
Indien dit niet wordt behandeld, veroorzaakt hard water
afzettingen in het circuit.
Alkaliciteit
De M of totale alkaliciteit staat voor de som van alle
alkalische zouten die in het water aanwezig zijn
(bicarbonaten, carbonaten, hydraten, en alkalische
fosfaten). De P- of fenolftaleïenalkaliciteit geeft de
hoeveelheid hydraten en de helft van de carbonaten
aan. In natuurlijke wateren is de fenolftaleïenalkaliciteit
normaal gesproken gelijk aan nul. De waarden van de
alkaliciteit worden uitgedrukt in mg/kg zoals CaCO
Hoge waarden van P-alkaliciteit veroorzaken een hogere
pH, waarvan we de gevolgen al gezien hebben, en
kunnen over het algemeen toegeschreven worden aan
het niet voldoende ontstoppen van de installatie.
TECHNISCHE SERVICEDIENST
BIJLAGE
geleiding
van
een
of
van
de
of in "Franse
3
).
3
.
3
61