Inhoudsopgave
Advertenties
Nulgas
Nulgas is een referentiegas dat tijdens kalibratie wordt gebruikt om het toestel op nul te zetten.
Wanneer een nulgas zonder koolwaterstofinhoud wordt toegevoerd aan het toestel, zal de detector
reageren met een klein signaal. Dit signaal is het resultaat van secundaire achtergrondprocessen.
Tijdens het kalibreren wordt nulgas toegevoerd om de ionisatiestroom op de achtergrond te kwantifi-
ceren. Wanneer alleen concentratiewijzigingen worden gemeten in relatie tot een referentie-omgeving,
kan frisse lucht worden gebruikt als nulgas. Wanneer er koolwaterstofdampen op de achtergrond
aanwezig zijn, adviseert MSA om lucht als nulgas te gebruiken.
Meetbereikgas
Spangas is een referentiegas dat tijdens een kalibratie wordt gebruikt om de hellingshoek (respons per
eenheid concentratie) te bepalen van de gekalibreerde responscurve.
Voor de PID sensor voor 0-2000 ppm is het toegestane kalibratiegas 100 ppm isobutyleen.
Zie hoofdstuk 4.10 "Kalibratie" voor kalibratie-instructies.
Responsfactoren
Wanneer een stof wordt geïoniseerd door foto-ionisatie, worden de geïoniseerde moleculen verzameld
en omgezet in een elektrische stroom. Deze respons is een karakteristieke eigenschap van de speci-
fieke stof welke wordt beïnvloed door zijn moleculaire structuur. De hellingshoek van de responscurve
(gedefinieerd in picoamperes per ppm) verschilt per chemische stof. Om de concentratie van een
bepaald monstergas correct te kunnen geven, gebruikt ALTAIR 5X PID responsfactoren. Zie hoofdstuk
10 "Tabel PID responsfactor" voor instructies voor gebruik van de voorgeprogrammeerde lijst met
responsfactoren.
WAARSCHUWING!
Het is belangrijk om een goed begrip te hebben van wat een PID is bij het wijzigen van de PID-instel-
lingen. Als het VOC gas dat moet worden gemeten, niet correct wordt vastgesteld en/of er geen
correcte alarmdrempels voor de responsfactor (blootstelling. STEL, TWA) worden ingesteld die horen
bij de gewenste responsfactor en/of de correcte lamp, kan dit leiden tot foutieve metingen of foutieve
alarmdrempels wat overlijden of ernstig letsel kan veroorzaken.
De responsfactor wordt gedefinieerd als de verhouding van de detectorrespons voor isobutyleen tot
de detectorrespons voor het monstergas. Er zijn responsfactoren voor een groot aantal stoffen expe-
rimenteel vastgesteld. Deze responsfactoren zijn in het toestel geprogrammeerd. Let op dat de geka-
libreerde responscurve en alle geprogrammeerde responsfactoren relatief zijn ten opzichte van
isobutyleen. Isobutyleen heeft een responsfactor van één.
De responsfactor is een vermenigvuldiger die het verschil compenseert tussen de respons van het
monstergas en de respons van isobutyleen bij 100 ppm. Wanneer het toestel de aanwezigheid detec-
teert van een VOC, gebruikt het de responsfactor voor het door de gebruiker ingevoerde doelgas om
het signaal te converteren naar de correcte concentratie. Dit wordt gedaan door de respons van het
equivalent isobutyleen te vermenigvuldigen met de responsfactor voor het ingestelde monstergas. De
isobutyleenresponscurve wordt bij elke kalibratie berekend.
Als de responsfactor bekend is, kan een toestel dat gekalibreerd is met isobutyleen worden gebruikt
om de feitelijke concentratie doelgas te berekenen.
Responsfactor berekenen
U kunt de responsfactor voor een doelgas als volgt bepalen:
(1)
Kalibreer de ALTAIR 5X PID met behulp van isobutyleen als het spangas.
(2)
Stel op het toestel isobutyleen in als naam van het monstergas.
(3)
Voer een bekende concentratie van het doelgas toe aan het toestel en noteer de concentratie
die in het display verschijnt.
®
ALTAIR
5X PID
PID theorie en definities
NL
12
Advertenties
Inhoudsopgave
