•
Może się wydawać, że nasze przepisy zawierają dość małą ilość cieczy, jednak proces powolnego gotowania różni się
od innych metod gotowania w taki sposób, że dodana ilość płynu w trakcie gotowania niemal dwukrotnie rośnie. Jeśli
więc dostosowujesz przepis pod kątem wolnowaru, przed rozpoczęciem gotowania zredukuj dodawaną ilość płynu.
CZAS W PRZEPISIE
15 - 30 minut
30 - 45 minut
50 minut–3 godziny
MAKARONY I RYŻ:
•
W celu uzyskania najlepszych rezultatów stosuj ryż długoziarnisty, chyba że w przepisie przewidziano inaczej. Jeśli
po wskazanym czasie ryż nie jest w pełni ugotowany, dodaj 1–1½ szklanki płynu na każdą szklankę ryżu i gotuj dalej
przez 20 do 30 minut.
•
Makaron dodaj do wolnowara na 30–60 minut przed końcem gotowania.
FASOLA:
•
Nasiona fasoli muszą zostać poddane w pełni zmiękczeniu przed dodaniem ich do słodkich i (lub) kwaśnych potraw.
Cukier i kwas powodują twardnienie fasoli i zapobiegają jej mięknięciu.
•
Suche nasiona fasoli, szczególnie fasoli czerwonej należy ugotować przed dodaniem ich w ramach przepisu.
•
Jako zamiennik suchej fasoli stosować można w pełni gotową fasolę w puszkach.
WARZYWA:
•
Powolne gotowanie ma pozytywny wpływ na wiele warzyw i pozwala w pełni wydobyć ich smak. W przypadku
gotowania w wolnowarze nie mają one takiej tendencji do rozgotowywania się, jak w przypadku kuchenki czy
piekarnika.
•
Gotując potrawy z warzywami i mięsem, umieszczaj warzywa w wolnowarze przed włożeniem mięsa. Warzywa gotują
się zazwyczaj wolniej w wolnowarze niż mięso i częściowe zanurzenie w płynie podczas gotowania pozytywnie na nie
wpływa.
•
Aby ułatwić gotowanie, umieść warzywa blisko dna naczynia do gotowania.
ZIOŁA I PRZYPRAWY:
•
Świeże zioła dodają smaku i koloru, powinny jednak być dodawane na sam koniec gotowania, gdyż długi czas
gotowania powoduje zmniejszenie ich aromatu.
•
Mielone i (lub) suszone zioła i przyprawy doskonale nadają się do powolnego gotowania, więc mogą być dodawane już
na początku.
•
Intensywność ziół i przypraw może się znacznie różnić w zależności od stopnia ich aromatyczności i okresu
przechowywania. Używaj przypraw z umiarem, próbując potrawy pod koniec gotowania i doprawiając do smaku przed
podaniem.
MLEKO:
•
Mleko, śmietanka i kwaśna śmietana mają tendencję do warzenia się podczas długiego gotowania. Jeśli to możliwe,
należy dodawać je na 15 do 30 minut przed końcem gotowania.
•
Zupy skondensowane mogą stanowić substytut mleka i mogą być gotowane przez dłuższy czas.
MIĘSO:
•
Odetnij tłuszcz, dobrze wypłucz, a następnie osusz mięso papierowym ręcznikiem.
•
Wcześniejsze zrumienienie mięsa pozwala, by tłuszcz wysmażył się przed rozpoczęciem wolnego gotowania, i
zapewnia większą głębię smaku.
•
Mięso powinno być umieszczane wewnątrz naczynia do gotowania w taki sposób, aby nie dotykało pokrywy.
•
W zależności od wielkości kawałków mięsa dostosuj odpowiednio ilość warzyw lub ziemniaków tak, aby naczynie było
zawsze wypełnione od ½ do ¾ pojemności.
•
Wielkość mięsa i zalecany czas gotowania są jedynie wartościami przybliżonymi i mogą być różne w zależności od
konkretnego kawałka, jego rodzaju i struktury kości. Chude mięso, jak kurczak czy polędwica wieprzowa, ma tendencję
do szybszego gotowania niż mięso z większą ilością tkanki łącznej i tłuszczu, takie jak karkówka wołowa czy łopatka
wieprzowa. Mięso z kością wymaga także dłuższego czasu gotowania niż mięso bez kości.
•
Potnij mięso na mniejsze kawałki w przypadku gotowania razem z wcześniej gotowanymi składnikami, jak np. fasolą
lub owocami albo delikatnymi warzywami, jak grzyby, posiekana cebula, bakłażan czy drobno pokrojone warzywa.
Pozwala to na ugotowanie wszystkich składników w tym samym czasie.
USTAWIENIE NISKIEJ TEMPERATURY
4 - 6 godzin
6 - 10 godzin
8 - 10 godzin
USTAWIENIE NISKIEJ TEMPERATURY
68
1½ - 2 godzin
3 - 4 godzin
4 - 6 godzin