5.
Voorbeeld voor de adrestoewijzing
Bij een omvangrijke systeemuitbreiding is het zinvol om bij de adreskeuze systematisch te
werk te gaan om het overzicht over de reeds toegewezen adressen niet te verliezen en om
de geprogrammeerde ontvangers eenvoudig en zinvol in groepen gezamenlijk te kunnen
aansturen.
Aan elke ruimte werd een eigen adresgroep toegewezen:
•
Ruimte A: 11
•
Ruimte B: 12
De markies werd eveneens aan ruimte B toegewezen
•
Ruimte C: 13
•
Ruimte D: 14
Mogelijke 15 adresgroepen zijn:
11, 12, 13, 14, 21, 22, 23, 24, 31, 32, 33, 34, 41, 42, 43
Om elke ontvanger afzonderlijk te kunnen aansturen moet tevens elke ontvanger op een
afzonderlijk adres geprogrammeerd worden. Hiervoor wordt naast de reeds geselecteerde
adresgroep (ruimte A:11, ruimte B:12, ruimte C: 13, ruimte D:14) nog een subadres beno-
digd.
Navolgende 15 subadressen zijn per adresgroep mogelijk:
11, 12, 13, 14, 21, 22, 23, 24, 31, 32, 33, 34, 42, 42, 43
In ons voorbeeld werd de markies op het aparte adres 1211 geprogrammeerd, deze bestaat
uit de adresgroep 12 en haar subadres 11.
Bij de ontvangers in ruimte A werd voor alle ontvangers nog extra een locale masteradres (in
ons voorbeeld de 1144) geprogrammeerd.
22