Aanhangsel: Verklarende
woordenlijst
ANSI Lumens — Een standaard voor het meten van de helderheid. Deze wordt
berekend door een vierkante meter onder te verdelen in negen gelijke rechthoeken, de
lux (of helderheid) in het midden van elke rechthoek te meten en het gemiddelde van
deze negen waarden te nemen.
Beeldverhouding — De meest gangbare beeldverhouding is 4:3 (4 bij 3).
Conventionele televisie- en computerschermen zijn in de beeldverhouding 4:3, wat
betekent dat de breedte van het beeld 4/3 keer de hoogte bedraagt.
Brandpuntsafstand — De afstand tussen het oppervlak van een lens en het
brandpunt van de lens.
Componentvideo — Een methode om videobeeld van hoge kwaliteit weer te geven in
een formaat dat alle bestanddelen van het oorspronkelijke beeld bevat. Deze
bestanddelen worden luma en chroma genoemd en worden gedefinieerd als Y'Pb'Pr'
voor het analoge bestanddeel en Y'Cb'Cr' voor het digitale bestanddeel.
Componentvideo is beschikbaar bij dvd-spelers en projectoren.
Composietvideo — Een videosignaal waarin de luma (helderheid), chroma (kleur),
burst (kleurreferentie) en sync (horizontale en verticale synchronisatiesignalen) in een
signaalgolf worden gecombineerd, die door een enkelvoudig draadpaar wordt
gedragen. Er zijn drie soorten formaat, te weten NTSC, PAL en SECAM.
Contrastverhouding — Scala aan lichte en donkere waarden in een beeld, of de
verhouding tussen hun maximum- en minimumwaarden. Bij het projecteren wordt
een van de volgende twee methoden gebruikt om de verhouding te meten:
Volledig aan/uit — Meet de verhouding tussen de lichtoutput van een volledig wit
1
beeld (volledig aan) en de lichtoutput van een volledig zwart (volledig uit) beeld.
ANSI — Meet het patroon van 16 elkaar afwisselende zwarte en witte rechthoeken. De
2
gemiddelde lichtoutput, afkomstig van de witte rechthoeken, wordt gedeeld door de
gemiddelde lichtoutput van de zwarte rechthoeken om de ANSI contrastverhouding
te bepalen.
Volledig aan/uit-contrast is altijd een groter getal dan ANSI-contrast bij dezelfde
projector.
dB — decibel — Een eenheid die wordt gebruikt om het relatieve verschil in
vermogen of intensiteit uit te drukken, gewoonlijk tussen twee akoestische of
elektrische signalen, gelijk aan tienmaal het gemeenschappelijke logaritme van de
verhouding tussen de twee niveaus.
Verklarende woordenlijst
33