7. Presentatie
7.1
W
ERKINGSPRINCIPE VAN DE
Algemeen
Ultrasone golven zijn geluidsgolven die niet hoorbaar zijn voor de mens (>20
kHz). Om deze golven te kunnen detecteren, moeten we apparatuur zoals de SDT
170 gebruiken, die ultrasone frequenties kan ontvangen en converteren naar
hoorbare geluiden.
Ultrasone
frequenties
(lagerbehuizingen) op een zeer gerichte wijze; niet zoals hoorbare geluiden die
zich in alle richtingen verspreiden. Ultrasone geluiden zijn geluidsgolven met
geringe energie, waardoor ze snel worden geabsorbeerd door het medium waar
ze doorheen gaan. Ultrasone golven worden gegenereerd door:
Natuurlijk optredende mechanische fenomenen (wrijving van roterende
apparatuur),
vonkontlading en corona-effect (elektrische problemen).
Kunstmatig door middel van een zender (zoals de SDT 200 mW of de SDT 8
(8 x 125 mW) om te testen op lekken.
Ultrasone golven en de SDT 170
De SDT 170 detecteert de ultrasone signalen, converteert ze naar hoorbare
frequenties en versterkt ze. Daarbij moet het ontvangen signaal met behulp van
de heterodyne technologie worden omgevormd tot een interpreteerbaar hoorbaar
signaal. Hierdoor is het menselijk oor niet langer beperkt tot het gewone hoorbare
bereik, maar kan men ook ultrasone geluiden horen.
De belangrijkste functie van de SDT 170 bestaat erin hoogfrequente signalen om te vormen
tot hoorbare signalen.
lopen
door
druk-
of
vacuümlekken
SDT 170
gassen
(lucht)
(pneumatisch,
35
en
vaste
stoffen
gas,
stoom)
001
of