Beschrijving van stereoscopie
Dit is een beschrijving van de stereoscopische methode die dit toestel gebruikt, van de stereobrillen (apart
leverbaar: PK-AG1-B/PK-AG2-B) en een and an 3D synchro emitter (eveneens apart leverbaar: PK-EM1).
Zet de stereotelevisie en de stereocompatibele software op
een geschikte standaard om te bekijken.
een apart toestel nodig dat geschikt is voor het afspelen van
stereoscopische beelden. Voor een gedetailleerde beschrijving
van andere methoden voor stereoscopische weergave zijn er
specialiseerde boeken. (Voor deze uitleg wordt een
vereenvoudigd en overdreven beeld gebruikt.)
Bij stereoscopie wordt gebruik gemaakt van binoculaire paral-
lax. De twee beelden worden sequentieel geprojecteerd. Een
voor een worden er beelden geprojecteerd voor het linker- en
het rechteroog. De stereobrillen zijn voorzien van sluiters met
vloeibare kristallen die geopend en gesloten worden, zodat de
beelden voor het rechter- en linkeroog alleen maar voor dat
oog zichtbaar zijn. Dat resulteert in driedimensionale beelden.
Binoculaire parallax:
Een object ziet er
anders uit wanneer het
gezien wordt door het
linker- of rechteroog.
Zo wordt het
gezien door het
linkeroog
Door het verschil tussen de beelden die door de twee ogen
worden gezien, nemen de hersenen een stereoscopisch
beeld waar. De videobeelden die door de twee ogen gezien
worden, worden kunstmatig gemaakt. Doordat de ogen de
respectievelijke videobeelden zien, kunnen de hersenen een
stereoscopisch beeld vormen van iets dat in werkelijkheid niet
bestaat. het is dus een virtueel beeld.
Voor het bekijken is
Origineel
Zo wordt het
Oog
gezien door het
rechteroog
Stereoscopisch
立体映像
beeld
NEDERLANDS
LET OP
• Stop met kijken als u zich neit goed
voelt en raadpleeg zo nodig een
arts.
• Personen die reeds enige
lichtgevoeligheid hebben, lijden aan
een hartziekte en mensen met een
zwakke fysieke conditie moeten
niet kijken naar stereobeelden van
dit apparaat, waarbij een stereobril
nodig is.
• Het is aan te bevelen geregeld een
pauze te nemen. Duur en regelmaat
van die pauze kunnen individueel
verschillen. Oordeel hierover zelf.
LET OP
• De functie van de hersenen om
stereoscopisch te kunnen zien,
inclusief het aanvoelen van de
werkelijke afstand, ontwikkelt zich
op jonge leeftijd door het aanraken
en zien van echte voorwerpen.
Bij zeer kleine kinderen is deze
functionaliteit nog niet ontwikkeld.
Er zijn individuele verchillen, maar
kinderen tot vijf jaar ontwikkelen
zich nog. Kijken ze vaak naar
virtuele stereobeelden, dan zou
dat ze kunnen belemmeren met
het ontwikkelen van een natuurlijk
driedimensionaal gevoel.
• Kleine kinderen kunnen plotseling
misselijk worden doordat ze blijven
kijken zonder de symptomen van
stereoziekte na het kijken naar
stereobeelden te herkennen. Blijf
dus bij de kinderen terwijl ze kijken.
Wees alert als er een probleem is
met de lichamelijke gezondheid van
de kinderen.
75