Inhoudsopgave
Advertenties
Suunto EON Core
7.7. Duikterminologie
Term
Hoogteduik
Opstijgsnelheid
Opstijgtijd
CCR
Plafond
CNS
CNS%
Compartiment
DCS
Decompressie
Decompressievenster
Duikreeksen
62
Uitleg
Een duik die wordt gemaakt op een hoogte van 300
meter (1000 ft) of meer boven zeeniveau.
De snelheid waarmee de duiker opstijgt naar de
oppervlakte.
De minimale tijd die nodig is om de oppervlakte te
bereiken bij een decompressieduik.
Rebreather met gesloten circuit Persluchtinstrument dat
het uitgeademde gas hergebruikt
Bij een decompressieduik is dit de geringste diepte tot
waar een duiker mag opstijgen, op basis van de
berekende concentratie aan inert gas.
Vergiftiging van het centraal zenuwstelsel. De
vergiftiging wordt veroorzaakt door zuurstof. Dit kan
verschillende neurologische symptomen veroorzaken.
Het meest ernstig zijn epilepsie-achtige stuiptrekkingen
die verdrinking tot gevolg kunnen hebben.
Procentuele limiet voor zuurstofvergiftiging van het
centraal zenuwstelsel.
Zie Weefselgroep
Decompressieziekte/duikersziekte. Een verzamelnaam
voor aandoeningen die direct of indirect voortvloeien uit
de vorming van stikstofbellen in de weefsels of
vloeistoffen van het lichaam als gevolg van inadequate
decompressie.
De tijd die een duiker doorbrengt op de diepte of
binnen het dieptebereik van een decompressiestop met
als doel de opgenomen stikstof op natuurlijke wijze uit
het lichaam af te voeren (ontgassen).
Het dieptebereik tussen de ondergrens of de vloer en
het plafond waarbinnen een duiker tijdens een
decompressieduik enige tijd moet stoppen voordat hij
de opstijging mag voortzetten.
Een reeks herhalingsduiken waarbij de duikcomputer
uitgaat van een teveel aan stikstof in het lichaam. Zodra
de overmatige stikstof is afgevoerd, wordt de
duikcomputer gedeactiveerd.
Advertenties
Inhoudsopgave
