Inhoudsopgave
Advertenties
De toediening van elektrotherapie is geen nieuw concept. De Oude Grieken
herkenden de therapeutische waarde van natuurlijk voorkomende elektrische
fenomenen lang voordat William Gilbert de elektriciteit in 1600 definieerde.
Zowel Aristoteles als Plato verwijzen naar de Zwarte Torpedo (sidderaal) die in
46 voor Christus door de arts Scribonius Largus werd voorgeschreven voor de
verlichting van verschillende medische aandoeningen van hoofdpijn tot jicht
(van top tot teen). Rond 1800 rapporteerden tandartsen uitstekende resultaten
met het gebruik van primitieve elektrische instrumenten voor pijnbestrijding.
Honderd jaar geleden werden elektrische instrumenten op grote schaal
gebruikt voor de behandeling van pijn en werd beweerd dat zij verscheidene
medische aandoeningen konden genezen. Door de inadequate oude
elektrische technologieën en de politieke druk van de farmaceutische lobby
verloor deze vorm van therapie haar geloofwaardigheid bij de medici in het
begin van de 20e eeuw. Als gevolg hiervan staakten universiteiten het onderwijs
in elektrotherapie. De biofysica werden praktisch uit de geneeskunde
verwijderd, waardoor de scheikunde als de hoofdwetenschap overbleef en
daarmee de verantwoordelijkheid voor het genezen van alle menselijke ziekten
te dragen kreeg. Nu we in de 21e eeuw zijn aangeland, is het duidelijk dat
scheikunde als enig verklarend model voor geneeskunde de hoge
verwachtingen niet waar kan maken, waardoor de moderne geneeskunde de
rol van de biofysica is gaan heronderzoeken.
Experimenten met elektrische hersenstimulatie met lage stroomsterkte
werden voor het eerst gerapporteerd in 1902 door Drs. Leduc en Rouxeau uit
Frankrijk. In eerste instantie werd deze methode "elektroslaap" genoemd, daar
men dacht dat er slaap mee kon worden opgewekt. In de jaren 1950 is in
Rusland begonnen met het onderzoek naar wat nu bekend staat als craniale
elektrotherapie-stimulatie voor de behandeling van angst, slapeloosheid,
depressie en pijn. In de jaren 1960 kwam deze behandeling naar de Verenigde
Staten.
In 1965 publiceerden Dr. Ronald Melzack uit Canada en Dr. Patrick Wall uit
Groot-Brittannië een essay dat een nieuwe veelomvattende theorie beschrijft
over hoe pijn door ons zenuwstelsel verwerkt wordt. Hun 'Gate Control'-theorie
legde eveneens uit hoe elektrische stimulatie de fysiologie van pijn kan
11
Advertenties
Inhoudsopgave
