Inhoudsopgave
Advertenties
•
Constante en burst-modi
In de constante modus is de sensatie
continu en in de burst-modus is de
sensatie, zoals de naam al zegt, aan
en uit. De constante modus wordt
vaak gebruikt voor acute pijn via het
pijnpoorteff ect, terwijl de burst-modus
nuttig is bij chronische pijnbestrijding.
Burst geeft een combinatie van Pain
Gate en Endorphin Release, maar het
knijpende gevoel is misschien niet zo
comfortabel. De stimulatie-intensiteit
zal relatief hoog moeten zijn. In de mo-
dus Constant is de sensatie continu en
is meer van het type tintelend gevoel.
•
Modulatie Modi
Modulatie is wanneer ofwel de
frequentie ofwel de pulsbreedte over
een reeks instellingen beweegt. In de
modulatiemodus levert het apparaat
een minder regelmatig patroon van
TENS-stimulatie in een poging om de
accommodatie-eff ecten van regelma-
tige, patroongestuurde stimulatie te
verminderen of te minimaliseren. Dit is
mogelijk het nuttigst voor patiënten die
TENS gedurende meerdere uren per
dag gebruiken, al was het maar omdat
de accommodatie trager verloopt en er
dus minder intensiteitsaanpassing no-
dig kan zijn. Zie programma's F en G.
Opmerking: Als u de TENS
voor het eerst gebruikt, is het
raadzaam te beginnen met een instel-
ling van 110 Hz en 50 μs.
Voor meer informatie over welke
instellingen u moet kiezen voor de ver-
schillende soorten pijn, zie hoofdstuk
7.3.
7. MODES
De TENS One heeft drie verschillende
modi:
•
N: Constante/Normale stimulatie
met instelbare parameters
•
B: Burststimulatie met instelbare
instellingen.
Twee stimulaties per seconde, 250
ms aan, 250 ms uit; pulsbreedte en
pulsfrequentie zijn instelbaar.
•
M: Stimulatie met gemoduleerde
pulsbreedte en gemoduleerde
frequentie.
De pulssnelheid moduleert van PR1
naar PR2 of PR2 naar PR1 terwijl
de pulsbreedte moduleert van PW1
naar PW2 of PW2 naar PW1 binnen 6
seconden. PR1 en PW1 zijn instelbaar.
PR2 is 50 Hz vast, PW2 is 200 μs vast.
Om een modus te kiezen, drukt u op
de toets MODE, totdat u de gewenste
modus bereikt.
7.1.
PARAMETERS
Professor Han deed onderzoek
waaruit bleek dat P toeneemt als de
frequentie toeneemt - maar alleen
getest tot 100 Hz.
En dat E afneemt naarmate de
frequentie toeneemt.
E is dus minder eff ectief als de
frequentie >10 Hz is en P is minder
eff ectief als de frequentie <80 Hz is.
Het meeste klinische onderzoek naar
P is gedaan bij 80 Hz of 100 Hz.
Veel professionele gebruikers geloven
dat de respons op TENS van persoon
tot persoon verschilt, en dat u de beste
respons kunt krijgen door de
frequentie te kiezen die het beste bij
uw zenuwstelsel past. Zij stellen voor
dat u begint bij 80 Hz of 110 Hz, en
13
Advertenties
Inhoudsopgave
